Nie wykazano, że nieswoiste hamowanie tlenku azotu jest korzystne u pacjentów z wstrząsem kardiogennym19 i jest szkodliwe u pacjentów z wstrząsem septycznym20. Niedobór wazopresyny może rozwinąć się u pacjentów z bardzo hiperkinetyczną postacią szoku dystrybucyjnego, a podanie niskiej dawki wazopresyny może spowodować znaczny wzrost ciśnienia tętniczego. W badaniu Vasopressin i Septic Shock (VASST) badacze stwierdzili, że dodanie niskiej dawki wazopresyny do noradrenaliny w leczeniu pacjentów z wstrząsem septycznym było bezpieczne21 i mogło być związane z korzyścią z przeżycia pacjentów z formami wstrząsu, które były nie ciężkie i dla tych, którzy również otrzymywali glukokortykoidy.22 Wazopresyny nie należy stosować w dawkach wyższych niż 0,04 U na minutę i należy ją podawać tylko pacjentom z wysokim poziomem pojemności minutowej serca.
Terlipressin, analog wazopresyny, działa przez kilka godzin w porównaniu z minutami dla wazopresyny. Z tego powodu nie uważamy, że ma przewagę nad wazopresyną w OIT. Obecnie badane są pochodne wazopresyny o bardziej selektywnej aktywności receptora V1.
Inotropic Agents
Dobutaminę uważamy za wybrany środek inotropowy w celu zwiększenia rzutu serca, niezależnie od tego, czy podawana jest również norepinefryna. Z przewagą właściwości .-adrenergicznych, dobutamina ma mniejsze prawdopodobieństwo wywołania tachykardii niż izoproterenol. Początkowa dawka zaledwie kilku mikrogramów na kilogram na minutę może znacznie zwiększyć pojemność minutową serca. Dawki dożylne przekraczające 20 .g na kilogram na minutę zwykle zapewniają niewielką dodatkową korzyść. Dobutamina ma ograniczony wpływ na ciśnienie tętnicze, chociaż ciśnienie może nieznacznie wzrosnąć u pacjentów z dysfunkcją mięśnia sercowego jako pierwszorzędową nieprawidłowością lub może nieznacznie zmniejszyć się u pacjentów z zasadniczą hipowolemią. Zamiast rutynowego podawania ustalonej dawki dobutaminy w celu zwiększenia dostarczania tlenu do ponadnormalnych, wcześniej określonych poziomów, dawkę należy dostosować indywidualnie, aby uzyskać odpowiednią perfuzję tkankową. Dobutamina może poprawić perfuzję włośniczkową u pacjentów z wstrząsem septycznym, niezależnie od jej działania ogólnoustrojowego
Inhibitory fosfodiesterazy typu III, takie jak milrinon i enoksymon, łączą właściwości inotropowe i wazodylatacyjne. Zmniejszając metabolizm cyklicznego AMP, środki te mogą wzmacniać działanie dobutaminy. Mogą być również użyteczne, gdy receptory .-adrenergiczne są regulowane w dół lub u pacjentów ostatnio leczonych beta-blokerami. Jednak inhibitory fosfodiesterazy typu III mogą mieć niedopuszczalne działania niepożądane u pacjentów z niedociśnieniem, a długi okres półtrwania tych środków (4 do 6 godzin) zapobiega korekcie minutowej. Zatem, przerywane, krótkotrwałe wlewy małych dawek inhibitorów fosfodiesterazy III mogą być lepsze niż ciągły wlew w stanach szokowych.
Lewosimendan, droższy środek, działa głównie poprzez wiązanie z troponiną sercową C i zwiększając wrażliwość miocytów na wapń, ale działa również jako środek rozszerzający naczynia krwionośne, otwierając wrażliwe na ATP kanały potasowe w mięśniach gładkich naczyń.
[więcej w: próba valsalvy, szajnochy przychodnia, medycyna na ukrainie opinie ]
Powiązane tematy z artykułem: medycyna na ukrainie opinie próba valsalvy szajnochy przychodnia
Nie wykazano, że nieswoiste hamowanie tlenku azotu jest korzystne u pacjentów z wstrząsem kardiogennym19 i jest szkodliwe u pacjentów z wstrząsem septycznym20. Niedobór wazopresyny może rozwinąć się u pacjentów z bardzo hiperkinetyczną postacią szoku dystrybucyjnego, a podanie niskiej dawki wazopresyny może spowodować znaczny wzrost ciśnienia tętniczego. W badaniu Vasopressin i Septic Shock (VASST) badacze stwierdzili, że dodanie niskiej dawki wazopresyny do noradrenaliny w leczeniu pacjentów z wstrząsem septycznym było bezpieczne21 i mogło być związane z korzyścią z przeżycia pacjentów z formami wstrząsu, które były nie ciężkie i dla tych, którzy również otrzymywali glukokortykoidy.22 Wazopresyny nie należy stosować w dawkach wyższych niż 0,04 U na minutę i należy ją podawać tylko pacjentom z wysokim poziomem pojemności minutowej serca.
Terlipressin, analog wazopresyny, działa przez kilka godzin w porównaniu z minutami dla wazopresyny. Z tego powodu nie uważamy, że ma przewagę nad wazopresyną w OIT. Obecnie badane są pochodne wazopresyny o bardziej selektywnej aktywności receptora V1.
Inotropic Agents
Dobutaminę uważamy za wybrany środek inotropowy w celu zwiększenia rzutu serca, niezależnie od tego, czy podawana jest również norepinefryna. Z przewagą właściwości .-adrenergicznych, dobutamina ma mniejsze prawdopodobieństwo wywołania tachykardii niż izoproterenol. Początkowa dawka zaledwie kilku mikrogramów na kilogram na minutę może znacznie zwiększyć pojemność minutową serca. Dawki dożylne przekraczające 20 .g na kilogram na minutę zwykle zapewniają niewielką dodatkową korzyść. Dobutamina ma ograniczony wpływ na ciśnienie tętnicze, chociaż ciśnienie może nieznacznie wzrosnąć u pacjentów z dysfunkcją mięśnia sercowego jako pierwszorzędową nieprawidłowością lub może nieznacznie zmniejszyć się u pacjentów z zasadniczą hipowolemią. Zamiast rutynowego podawania ustalonej dawki dobutaminy w celu zwiększenia dostarczania tlenu do ponadnormalnych, wcześniej określonych poziomów, dawkę należy dostosować indywidualnie, aby uzyskać odpowiednią perfuzję tkankową. Dobutamina może poprawić perfuzję włośniczkową u pacjentów z wstrząsem septycznym, niezależnie od jej działania ogólnoustrojowego
Inhibitory fosfodiesterazy typu III, takie jak milrinon i enoksymon, łączą właściwości inotropowe i wazodylatacyjne. Zmniejszając metabolizm cyklicznego AMP, środki te mogą wzmacniać działanie dobutaminy. Mogą być również użyteczne, gdy receptory .-adrenergiczne są regulowane w dół lub u pacjentów ostatnio leczonych beta-blokerami. Jednak inhibitory fosfodiesterazy typu III mogą mieć niedopuszczalne działania niepożądane u pacjentów z niedociśnieniem, a długi okres półtrwania tych środków (4 do 6 godzin) zapobiega korekcie minutowej. Zatem, przerywane, krótkotrwałe wlewy małych dawek inhibitorów fosfodiesterazy III mogą być lepsze niż ciągły wlew w stanach szokowych.
Lewosimendan, droższy środek, działa głównie poprzez wiązanie z troponiną sercową C i zwiększając wrażliwość miocytów na wapń, ale działa również jako środek rozszerzający naczynia krwionośne, otwierając wrażliwe na ATP kanały potasowe w mięśniach gładkich naczyń.
[więcej w: próba valsalvy, szajnochy przychodnia, medycyna na ukrainie opinie ]
Powiązane tematy z artykułem: medycyna na ukrainie opinie próba valsalvy szajnochy przychodnia